Jacob Pieters Santee had in 1901 bij legaat 2000 gulden nagelaten aan de gemeenschap van Nietap en Terheijl. De rente van dit kapitaal moest besteed worden om verlichting in Nietap te bekostigen en om de behoeftigen in de buurt brandstof en enige kruidenierswaren te verstrekken. De rente zal elk jaar zo’n 100 gulden hebben bedragen. Om één en ander te regelen werd op 24 december 1902 de Buurtschap Nietap opgericht. De eerste voorzitter werd meester Wieger Posthuma, hoofd van de Nietapster school. Men vergaderde altijd op 24 december (als 24 niet op zondag viel) en regelde dan de besteding van de rente. Natuurlijk werden er op deze bijeenkomsten ook andere zaken de buurtschap betreffende besproken. Ongetwijfeld kwamen ook de veranderingen in de familie Pel aan de orde. Wat zou er na 1919 met het bos gebeuren? Kon men iets ondernemen om lanen en bos voor de gemeenschap te behouden? Binnen het vergaderende gezelschap was voldoende “know how” aanwezig. Meester Wieger Posthuma, architect en aannemer Haatje Coenraad Hillebrands, ontginner Heerco Pieter Heersema, blauwverver Lucas Hillebrands, winkelier Anne Huizenga en diverse andere vooraanstaande leden van de gemeenschap. Er waren ook zorgen om twee lanen. In ieder geval om de beukenlaan vanaf Bella Vista naar huize Ter Heijl. De bewoner van huize Ter Heijl, Ferdinand Fedde de Boer ging emigreren naar Californië, waar al een deel van de familie woonde.
De boerderij werd verkocht aan Egbert Brink van de Zulte. De beukenlaan hoorde bij de boerderij en nu dreigde ook het hout van de opgaande beuken te worden verkocht. Blijkbaar was men binnen het vergaderende gezelschap op de hoogte van het begrip “kapverbod”, want uit het archief van de buurtschap is een kladje tevoorschijn gekomen met een conceptbrief aan Staatsboschbeheer Utrecht waarin een kapverbod voor onderhavige lanen wordt gevraagd indien de geplande veiling van 13 December 1920 doorgang zal vinden. Als afzender wordt al het bestuur van de vereeniging tot bevordering van Natuurschoon te Nietap genoemd. De Boschwet van 1922 wierp dus al zijn schaduw vooruit.