Er is regelmatig wat te doen in het bos en binnen onze vereniging. Onderstaande 'archief' geeft een compleet overzicht van al deze activiteiten en de informatie die op de website gestaan heeft.
Boekje - Op stap met de MonnikenIn het boekje 'Op stap met de monniken' wordt een prachtige wandeling beschreven die je op speelse manier mee neemt door het bijzondere landschap én de geschiedenis van Natuurschoon en Terheijl.
De bijna zeven kilometer lange wandeling voert via onverharde paden door het Natuurschoonbos en langs de es en weides van Terheijl. In dit gebied bestierden monniken en lekenbroeders van het Cisterciënzer klooster Aduard in de 15e en 16e eeuw een welvarende uithof. Aan de hand van het verhaal over de jonge monnik Sigurt wordten we meegenomen naar de tijd rond het jaar 1500, en komen meer te weten over de historie, cultuur en natuur van Terheijl. Aan de hand van de route wordt beschreven wat er in de streek gebeurde en wat daar nog van te zien is.
Het boekje bevat een routebeschrijving en een losse wandelkaart met wetenswaardigheden.
Vereniging Natuurschoon heeft een stapeltje losse kaartjes beschikbaar voor belangstellenden (vraag er gerust naar!) maar het boekje is zeer de moeite waard. Wie het wil hebben moet er naar speuren; het was tot juni 2023 voor € 7,50 te koop bij de reguliere boekhandel maar de voorraad is op. Zoek er naar op rommelmarkten of marktplaats. Het heeft ISBN-nummer 978-90-77989-86-9.
Wandelkaartje - Op stap met de Monniken
Er staan nog meer wandelingen op de deze website!
Bij de werkzaamheden in het bos valt steeds weer op dat passanten geen weet hebben van het feit dat ze zich in een particulier bos bevinden. Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten kent iedereen wel, maar dat hier een kleine lokale 'Vereniging Natuurschoon' de scepter zwaait weet haast niemand. Dat de leden van de vereniging samen de verantwoordelijkheid voor het beleid en het uitvoeren van onderhoud in het gebied dragen is voor velen een verrassing. En dat een belangrijk deel van het beheer en onderhoud in het bos (dus) afhankelijk is van leden van de vereniging die hiervoor vrijwillig in touw komen verbaast menig voorbijganger!
Als we in het bos aan het werk zijn schromen we natuurlijk niet om een praatje met de wandelaars te maken om iets te vertellen over ons bos, de vereniging en het onderhoud. Af en toe worden bezoekers spontaan lid van de vereniging als ze ons verhaal horen, en héél soms vangen we spontaan een paar nieuwe vrijwilligers! Maar er moet ook gewerkt worden, dus menig wandelaar ontsnapt ons....
Jan heeft daarom een prachtig bord gemaakt dat we tijdens het uitvoeren van werkzaamheden in het bos neer kunnen zetten ter informatie van passerende wandelaars en fietsers. Nu zit er nog een provisorische poster in, maar volgende maand vullen we 'm met kort en bondige(r) informatie, een URL, telefoonnummer en QR-code om het voorbijgangers makkelijk te maken zich als lid of vrijwilliger aan te melden. Jan, Bedankt!
Deze arme berk met een lange lengtescheur en holtes is achtereenvolgens als bijzonder aangemerkt (rood/wit lint en blauwe stip), maar ook gevaarlijk (oude rode en nieuwe geel/groene stip) en zal dus geveld worden (oranje ring).Regelmatig bereiken ons vragen over de verschillende stippen en strepen op de bomen in het bos. Hoe zit het nou??
Als eerste zijn er bomen gemerkt met rood/wit lint. Dit zijn de bomen die in het kader van de Flora en Faunawet extra aandacht behoeven omdat ze gaten, holtes en/of nesten bevatten. Het kan zijn dat er niets aan de hand is, maar dat weet je pas na een nadere inspectie. De eerste markering was met de lintjes, maar omdat de lintjes door onbegrip van de bomen werden getrokken, zijn deze bomen vervolgens met een blauwe stip op de stamvoet gemerkt. Dat kostte dus dubbel werk... De blauwe verf wordt in de bosbouwwereld gebruikt om toekomstbomen aan te geven, bomen waar bij werkzaamheden voorzichtig omheen gewerkt moet worden. Vuistregel: blauw = bijzonder = behouden.
Vervolgens zijn er een behoorlijk aantal bomen gemarkeerd met rode stippen, geel/groene stippen, oranje strepen en letters....
Maandelijks zit het bestuur van de Vereniging Natuurschoon dus bij elkaar om over onderwerpen als de natuurwaarden, houtkap, geldzaken, pachters en vrijwilligers te praten. In december hebben we het met het bestuur gehad over:
We zitten midden in de herfst. Is het niet prachtig mooi om dan in ons gebied rond te lopen, met bladeren, paddenstoelen en een frisse wind om de oren? Helaas moet er ook wel eens vergaderd worden.... Maandelijks zit het bestuur van de Vereniging Natuurschoon dus bij elkaar om over onderwerpen als de natuurwaarden, houtkap, geldzaken, pachters en vrijwilligers te praten. Deze keer hebben we het met het bestuur gehad over:
Een Pingo ontstaat doordat een grote ijslens smelt en een krater-achtig meertje achter laat.In het vakblad Natuur, Bos en Landschap is een aardig artikel verschenen over pingo's in Drenthe. Mogelijk zijn er wel 2500 pingo's in Drenthe en omgeving, waarvan ons Vagevuur er één is. In het artikel wordt over het ontstaan van de Pingo's geschreven, maar ook over de archeologische en cultuurhistorische waarde van deze landschapselementen.
Het veen in het Vagevuur werd in de Middeleeuwen door de monniken van Aduard afgegraven. Deze monniken woonden in hun Uithof op Terheijl. Ook de burgers pikten natuurlijk een turfje mee. Los van de aangroei van veen kwam er in de loop der eeuwen allerlei materiaal in het ven terecht. Op de randen groeiden allerlei struiken en bomen die het proces versnelden. Zo zijn er in de loop der tijd verschillende fases van verlanding geweest. In 2000 is het Vagevuur voor het laatst schoon gebaggerd. Hierbij is hout van stobben boven gekomen, dat bij C14 - datering 8000 jaar oud bleek te zijn. Er zitten nog steeds stobben in het Vagevuur. De stobben zijn waarschijnlijk geconserveerd door het eroverheen groeiende veen.
Informatie over de pingoruïnes als in bovengenoemde vakblad geven ons waardevolle informatie over het beheer van het Vagevuur: "Het beheer van pingo’s levert vaak andere dilemma’s en beheervraagstukken op dan bij ‘gewone’ watertjes. In landbouwgebieden liggen ze soms gewoon in de weilanden of akkers als ondiepe depressies of zijn het kleine natuurterreintjes, nauwelijks groter dan de omvang van de pingoruïne zelf. Problemen hier zijn het ploegen en de voedselrijkdom van het afstromend regenwater.
Idealiter heeft een pingoruïne een randwal. Deze vormt zich als een pingo in verval raakt en de grondmassa die de ijslens bij het ontstaan naar boven drukte, langzaam naar beneden glijdt. Een nog intacte randwal, een kernkarakteristiek van een pingo, heeft consequenties voor het beheer. Door de bomen op de randen te verwijderen, krijgen struiken meer ruimte en komt er meer licht en lucht in de rand. Dit levert meer diversiteit op, door verschillen in vocht, belichting, tijden van bloeien, variatie in vlinders, bijen en andere insecten en daarmee ook weer in vogels. Maar door het bijzondere karakter van de randen kunnen de bomen hier niet met groot materieel worden gesnoeid".
In Natuurschoon lijken we op de goede weg te zijn met voorzichtige plannen om de instroom van voedselrijk water vanuit ons nieuw verworven weilandje te blokkeren (bijvoorbeeld door een slootje ruim(er) om het Vagevuur heen te laten lopen) en met het beheer van de randen van het Vagevuur met behulp van de handkracht van onze vrijwilligers!
Nieuws