[Van de bomengroep] Afgelopen vrijdag 16 maart 2018 vond al weer het vierde rondje van de bomengroep met het bestuur en de Bosgroep plaats. Met deze rondjes wordt de afspraak om ons als leden van de vereniging invloed te geven op het besluitvormingsproces rond het kappen (en planten!) van bomen ingevuld. Deze keer stonden de lanen in het Voorste Bos op het programma. 

Lanen Voorste Bos

De wandeling begint in laan 3. Het projectplan schrijft dat deze beukenlaan dwars achter de meester Posthumabank zal worden gesnoeid en dat er een aantal eiken uit de ondergroei aan de weilandkant worden weggehaald. Deze laan wordt ook echt als laan beheerd.

Aan de noordkant is deze laan ingesloten door verschillende bosvakken. We zoeken naar een consequente en evenwichtige aanpak van dit stuk laan. Het beste zou het zijn om de laanbomen meer ruimte te geven, maar bomen uit de naastliggende bosvakken verwijderen gaat ons te ver. We zijn het er over eens dat enkele essen, esdoorn en amerikaanse eiken die langs het pad maar buiten het laanverband staan geveld mogen worden. Dit past in het beheer als laan en geeft de beuken meer ruimte zonder overdreven in te grijpen. Een prachtige eik ter hoogte van een gat in het laan mag lekker blijven staan.

Bij de Hertenweide is er een wezenlijk andere situatie. Hier speelt het aanzicht vanaf de weide voor ons een belangrijke rol. Gerald legt uit dat het puur vanuit beheer van de laan gezien belangrijk is om uiteindelijk alle ondergroei, lees de eiken langs de laan, te vellen. Daar kunnen we ons echter niet in vinden. We hebben een compromis geadviseerd; haal een aantal eiken weg en bekijk de situatie over tien jaar weer. Het bestuur besluit in lijn hiermee om, naast de in de VTA gemarkeerde bomen, dunningsgewijs hier en daar een eik aan de weilandkant weg te halen zodat het iets opener wordt, de beuken meer kroonruimte krijgen en in de ontstane ruimte lange(re) takken richting de weide kunnen vormen. Samen bepalen we welke eiken dat het beste kunnen zijn; degenen die het minst dominant zijn in het aanzicht vanaf de weide. De meest beeldbepalende bomen blijven sowieso staan. De exemplaren die de beuken het meeste in de weg zitten gaan weg. Een aantal beuken die al meer licht op de stam hebben, hebben al lange takken richting de weide gemaakt. Gerald verzekerd ons dat de beuken uiteindelijk een prachtige rand van de weide zullen gaan vormen die niet onder doet voor de zich ver uitstrekkende eikentakken.

Bij de meester Posthumabank is er weer een heel andere situatie. We stelden ons hier de vraag waarom en hoe de bank hier geplaatst is, en wat dat betekend voor de bomen er om heen. De bank wordt geflankeerd door twee kastanjes die overgroeid worden door de er achter staande eiken. Deze eiken zitten ook de beuken in de weg. Het zijn bovendien mastbomen; lange dunne exemplaren met een kleine kroon. Na veel wikken en wegen dachten we dat het het beste is om alle vier/vijf eiken achter de bank te vellen. Dat besloot het bestuur ook.

Zo tekende zich een aanpak in deze laan af die we ook in de overige lanen die we deze dag aandeden toegepast hebben. Waar het aanzicht vanuit een weide of vanuit de verte een rol speelt adviseerden we in lijn met het stuk langs de hertenweide om dunningsgewijs een aantal eiken uit de 'ondergroei' weg te halen. Steeds bepaalde het bestuur op basis van de uitleg van de Bosgroep en de mening van de bomengroep de beste aanpak.

Laan 5a, langs de duivenweide, is een beukenlaan met aan weerszijden amerikaanse eiken die aan de kant van de weide lange zware takken hebben gevormd. Dit soort eiken kunnen dergelijke takken goed dragen.
Ons initiële advies was om in de rij amerikanen aan de boskant ongeveer om-en-om ééntje te verwijderen, als beste compromis tussen wat voor de laan het beste is (groeiruimte) en wat het gevoel zegt (zonde..). Het bestuur besloot conform ons advies. Toen we halverwege waren en we zagen wat er dan over zou blijven kreeg de rede de overhand en werd alsnog geadviseerd en besloten om de hele rij te vellen. Dat lijkt het beste voor deze laan, maar ook de meest rigoreuze ingreep in dit stuk bos. aan de kant van de Duivenweide werd besloten om weer dunningsgewijs een aantal amerikaanse eiken weg te halen. De meest beeld bepalende eiken blijven gewoon staan. De exemplaren die de beuken het meeste winst opleveren gaan weg.

Laan 6, evenwijdig aan het pad naar boerderij Vegevuir, bestaande uit zware beuken, zal worden gesnoeid. Er worden hier geen grote bomen geveld.

Tot slot liepen we door laan 4, de beukenlaan naar meester Posthuma bank. De afspraak uit de ledenvergadering is duidelijk; deze bomen dienen zoveel mogelijk gehandhaafd worden. Er wordt alleen dood hout verwijderd uit de bomen.

Conclusie

Het was deze keer een koud en inspannend rondje. We hebben veel gediscussieerd, gewikt en gewogen, maar zijn uiteindelijk overal wel tot een advies aan het bestuur gekomen waar we allemaal mee uit de voeten kunnen. Het bestuur heeft uiteindelijk overal besluiten genomen waar we ons allemaal in kunnen vinden.

Tiddens, Geert, Han, Karel, Laus & Tjerk.

Ps.: Lees ook de verslagen van het derde, tweede en eerste rondje van de bomengroep!